
Zespół Birt-Hogg-Dubé (OMIM # 135150), to rzadka dziedziczna genodermatoza, charakteryzująca się guzami mieszków włosowych, guzami nerek, torbielami płucnymi i samoistną odmą opłucnową. BHDS jest dziedziczony w sposób autosomalny dominujący i jest związany z mutacjami w genie FLCN , który koduje białko zwane follikuliną. Folikulina działa jako supresor guza w szlaku mTOR, a inaktywacja FLCN prowadzi do zwiększonego metabolizmu oksydacyjnego mitochondriów (Hartman i in. 2009). U >95% pacjentów z BHDS zidentyfikowano mutację linii zarodkowej w FLCN . U <8% pacjentów z BHDS mutacją sprawczą jest duża CNV. Penetracja jest wysoka, a zmienność kliniczna jest znaczna. Częstość występowania szacuje się na około 1:200 000. Druga (somatyczna) mutacja FLCN lub utrata heterozygotyczności występuje w większości (~70%) guzów nerek związanych z BHDS, zgodnie z dwuetapowym modelem nowotworzenia Knudsena. Co godne uwagi, w eksonie 11 występuje hipermutowalny trakt C8, który powoduje dwie najczęstsze mutacje FLCN : c.1285dupC i c.1285delC; ~20-24% pacjentów wykazuje usunięcie lub insercję cytozyny w linii zarodkowej w tym miejscu (Nickerson i in. 2002; Schmidt i in. 2005; Toro i in. 2007; Toro i in. 2008; Liu i in. 2017).